υδροβολέας

ο, Ν

χημ. γυάλινη ή πλαστική συσκευή εκτόξευσης νερού, χρησιμοποιούμενη για την πλύση ιζημάτων, φίλτρων κ.ά. οργάνων («υδροβολέας απεσταγμένου ύδατος»).

[ΕΤΥΜΟΛ. < υδρ(ο)-* + θ. βολ- τού βάλλω + κατάλ. -έας].